عشق ، فلسفه ... زندگی

عشق ، فلسفه ... زندگی

دلنوشته های من در مورد فلسفه اُرُدیسم، که بی پرده بگم عاشقشم ... I love the philosophy of Orodism
عشق ، فلسفه ... زندگی

عشق ، فلسفه ... زندگی

دلنوشته های من در مورد فلسفه اُرُدیسم، که بی پرده بگم عاشقشم ... I love the philosophy of Orodism

فناوری‌های نوین؛‌ گسترش دهنده مفاسد یا مفاهیم

دفتر آیت الله مکارم شیرازی - که از مراجع پیشرو و بروز هستند - برای انتقال مفاهیم مذهبی مورد نظر ایشان ،‌سایتی به 6 زبان فارسی،عربی،آذری،انگلیسی،روسی و اردو راه اندازی و فعال کرده است. عصرایران - حضرت آیت الله مکارم شیرازی در دیدار جمعی از طلاب و روحانیون حوزه علمیه قم اظهار داشته اند: "گسترش فناوری‌های نوین، امکان انتقال ناهنجاری‌ها و مفاسد را بسیار آسان کرده است و همین مسأله تهدیدات بسیاری را به دنبال دارد." (ایسنا) حق با ایشان است. بخش بزرگی از ناهنجاری های اخلاقی و مفاسد که تا دیروز محصور در مرزها و خانه ها بود، اکنون به مدد تکنولوژی به راحتی می تواند در دسترس همگان قرار گیرد. اما واقعیت این است که آنچه آیت الله مکارم گفته ،‌تنها بخشی از واقعیت است. کل واقعیت این است که " گسترش فناوری‌های نوین، امکان انتقال ناهنجاری‌ها و مفاسد و هنجارهای و مفاهیم را بسیار آسان کرده است و همین مسأله تهدیدات و فرصت های بسیاری را به دنبال دارد." در واقع همان گونه که ناهنجاری ها می توانند در فضای تکنولوژیک، منتقل شوند، هنجارها نیز این امکان را دارند. در واقع این مفاهیم هستند که در این بستر منتقل می شوند و نه الزاماً‌ مفاسد. مفهوم می تواند از هر جنسی باشد. اتفاقاً‌ فناوری های نوین،‌ امکان انتقال مفاهیم توسط گروه ها و مذهب ها و ملت هایی که تا دیروز نمی توانستند صدایشان را از محل زندگی خود فراتر ببرند را فراهم کرده است. این به توزیع عادلانه مفاهیم در جهان کمک کرده است. حال این خود گروه ها و نحله های گوناگون هستند که باید تولید محتوا کنند و از این امکان فوق العاده بهره برداری خودشان را بنمایند. دفتر آیت الله مکارم شیرازی - که از مراجع پیشرو و بروز هستند - برای انتقال مفاهیم مذهبی مورد نظر ایشان ،‌سایتی به 6 زبان فارسی،عربی،آذری،انگلیسی،روسی و اردو راه اندازی و فعال کرده است. این در حالی است که تا پیش از ظهور این فناوری نوین ،‌این امکان وجود نداشت و اگر ایشان می خواستند پیام شان را به مخاطبان شان در قلمروهای وسیع این 6 زبان برسانند ،‌باید با صرف هزینه های کلان ،‌ میلیون ها جلد کتاب چاپ می کردند و نهایتاً‌ هم توفیق کنونی در ابلاغ پیام را نداشتند. فناوری‌های نوین؛‌ گسترش دهنده مفاسد یا مفاهیم؟! نگرش به نیمه خالی لیوان تکنولوژی ،‌همان اندازه می تواند آسیب رسان باشد که مسحور تکنولوژی شدن و تنها نیمه پر را دیدن. پس بهتر است به جای نفی تکنولوژی های جدید،‌ در صدد آموزش نحوه استفاده درست از آن برآییم. مثلاً‌ به جای آن که در صدد نکوهش نرم افزارهای موبایل باشیم یا در اندیشه فیلترینگ و پاک کردن صورت مساله باشیم،‌ باید به کاربران آن که عمدتاً‌ نوجوانان و جوانان هستند بیاموزیم که چگونه از اطلاعات خود مراقبت کنند و به والدین یاد دهیم که چگونه بر عملکرد فرزندان شان نظارت کنند. آقای روحانی نباید از یاد ببرد که صرف فضای مجازی و شبکه های اجتماعی نیز کافی نیست بلکه هنوز هم که هنوز است این آدم ها و نخبگان و کنشگران و فعالان مدنی و اجتماعی اند که با وزن و تاثیر گذاری شان در داخل این شبکه ها جریان سازی می کنند عصر ایران؛مازیار آقازاده – سخنان روز گذشته رییس جمهور در چهارمین جشنواره ارتباطات و فناوری اطلاعات بازتاب گسترده ای در رسانه های داخی و خارجی یافته است. رییس جمهور در سخنان روز گذشته خود با صراحتی که روز به روز فزونی می گیرد و ارایه اطلاعات قابل توجه، از ادغام جامعه ایرانی در شبکه های اجتماعی – بین المللی دفاع و حتی توصیه کرد با این حضور یک " بلوک فارسی" قدرتمند در شبکه های اجتماعی شکل بگیرد. جان مایه سخنان رییس جمهور روحانی این بود:" با ابزارهای ارتباطی عصر نمی توان مبارزه کرد و باید این ابزارها را در خدمت رشد و تعالی ملی قرار داد." او سخنان خود را مستند به رویکردهای چند دهه اخیر در مواجهه با پدیده های ارتباطی جدید (در زمان خودشان) همچون ویدئو، سپس ماهواره و هم اکنون اینترنت و شبکه های اجتماعی مستند کرد و گفت : «دوران رساندن پیام از طریق بلندگوهای یک طرفه، منبرهای یک طرفه، تریبون‌های یک طرفه و سنتی به سرآمده است.» روحانی تاکید کرد: «ما نباید دنیای سایبری را دنیایی بدانیم که از سر اضطرار و ناچاری وارد آن شده‌ایم. بلکه دنیای سایبری را باید به مثابه یک فرصت تلقی کنیم.» او همچنین گفت:" زمانی فکر می‌کردیم اگر ویدئو وارد کشور شود ایمان جوانان مان پَر می‌زند. سال‌های اول انقلاب دغدغه ما این بود که مبادا یک دستگاه ویدئو وارد کشور شود؛ چراکه فکر می‌کردیم اگر وارد شود و با سیمی به تلویزیون وصل شود، دیگر چگونه ایمان را نگه داریم و هویت را حفظ کنیم؟! دیدیم که ویدئو آمد و فراگیر شد و در ایمان جوانان ما نه تنها اثری نداشت، بلکه حضور جوانان مان در مساجد، محافل، دعا و توسل و حتی در مظاهر انقلابی و راهپیمایی‌های انقلابی بیشتر شد، به جبهه رفتند و از کشور دفاع کردند و افتخار آفرین بودند. بعدها قصه دیگری شروع شد، اینکه با ماهواره چه کنیم. اگر خدای ناکرده تلویزیونی بتواند با یک دیش مخفی یا آشکار شبکه دیگری را بگیرد و جوانان آن شبکه را بببیند چگونه ایرانیت و اسلامیت ما می‌ماند؟! دیدیدم که ماهواره آمد و مبارزه در پشت‌بام و بالکن تاثیرگذار نبود و نه ایمان مردم پَر زد و رفت و نه هویت مردم از دست رفت. امروز ظاهرا قصه دیگری برپا شده است و آن اینکه با اینترنت جوانان کاربر، ایمیل، موبایل و نسل سوم و چهارمش چه کنیم! من به همه دوستان عرض می‌کنم به جوانان مان اعتماد کنیم، به نسل جوان مان اعتماد کنیم. جوانان ما دارای فطرت‌های پاکی هستند. ایران شان را تمام وجود دوست دارند. به اسلام و خاندان ائمه اطهار عشق می‌ورزند و فطرت‌شان پاک است حالا در گوشه‌ای، روزی روزگاری، ساعت یا ماهی خطا شود می‌توان آن را برگرداند و قابل بازگشت است چراکه انسان توبه کننده و خداوند نیز بخشنده و رحیم است." سخنان رییس جمهور درباره وسایل ارتباطی در عصر انفجار اطلاعات تا حدود زیادی درست است و همان نظر کارشناسان در این حوزه است، اما انتظار بعدی برنامه ای برای اجرای این نظریات است. این که مقامی در حد ریاست جمهوری نیز از پایین بودن سرعت اینترنت و فیلترینگ برخی شبکه های اجتماعی گله می کند امری است مثبت یا این که ایرانیان را به حضور پررنگ و قوی در این شبکه ها فرامی خواند اما چنانچه این حضور اسباب دردسر فعال مدنی و کنش گر اجتماعی یا رسانه ای را نیز فراهم سازد آیا برای پس از آن نیز تدبیری اندیشیده شده است؟ نمی خواهیم بگوییم رییس جمهور تنها می خواهد دو سه ماهی یکبار با گفتن چنین جملاتی دز پایین آمده " روحانی متشکریم" را در فضای مجازی بالا ببرد یا این که تاکید کنیم رییس جمهور باید برنامه هایی برای تغییر سیاست های رسانه ای و نحوه تعامل با شبکه های اجتماعی داشته باشد که اتفاقا رییس جمهور با سخنان اخیر خود اولا گفتمان رسمی را تحت تاثیر قرار می دهد ثانیا برای خود و دستگاه های مربوطه ایجاد تعهد می کند و تا همین جا هم گفتار او به رفتار تبدیل شده هر چند کافی نیست و انتظار بزرگ تر تمهید ساز و کار ها برای برچیدن موانع است. آقای روحانی نباید از یاد ببرد که صرف فضای مجازی و شبکه های اجتماعی نیز کافی نیست بلکه هنوز هم که هنوز است این آدم ها و نخبگان و کنشگران و فعالان مدنی و اجتماعی اند که با وزن و تاثیر گذاری شان در داخل این شبکه ها جریان سازی می کنند و کمک می کنند تا 72 ساعته یک نامزد انتخاباتی با وجود حضور 5 رقیب انتخاباتی دیگر در نخستین مرحله انتخابات راهی پاستور شود. در پایان ذکر نکته ای درباره سیاست های آزموده و شکست خورده این دهه ها در مبارزه با ابزارهای جدید اطلاع رسانی فرا یاد آمد . باید به رییس جمهور عزیز این نکته را یادآور شد ، آن چه که در وسع تلاش عزیزان بوده انجام شده اما جان سختی تبار ایرانی ظاهرا بیش از اینها بوده و حضور و نقش آفرینی این ابزارهای اطلاع رسانی و شبکه های اجتماعی حاصل جان سختی مردمی بوده است که نه از سر عناد و نه از سر شیفتگی بلکه برای داشتن یک زندگی عادی و معمولی همچون دیگر مردم دنیا می خواستند از امر و نهی و دستور به دور باشند و آن گونه که خود می اندیشند زندگی کنند و از همین رو با وجود آمدن ماموران به خانه ها و ریختن آنها به پشت بام ها برای گرفتن ویدئو یا جمع کردن دیش ماهواره و امثالهم ، باز این وسایل و ابزار ارتباطی ماندند و تکثیر شدند. به قول شاعر: شب های هجر را گذراندیم و زنده ایم ما را به سخت جانی خود این گمان نبود

"عذرخواهی مسؤولان" به کره شمالی هم رسید / انتشار خبر ریزش یک ساختمان 6 روز بعد از حادثه

یک مقام دولتی کره شمالی هم اعلام کرد: رهبر کره شمالی پس از اطلاع یافتن از این حادثه، طول شب را بیدار بود و از خبرهای حادثه، احساس ناراحتی و درد می کرد. رسانه های کره شمالی 6 روز پس از ریزش ساختمان خبر آن را منتشر کردند. به گزارش عصر ایران، براساس این خبرها، مقامات کره شمالی به دلیل این حادثه، عذرخواهی کرده اند. خبرگزاری کره شمالی نوشت: حادثه خطرناکی در هفته گذشته در محل اجرای پروژه ساختمانی در پیونگ یانگ روی داد و منجر به آسیب دیدن و زخمی شدن برخی افراد و به دنبال آن، آغاز برنامه امداد و نجات شد. انتشار خبرهای منفی توسط رسانه های کره شمالی که تحت تسلط دولت هستند، معمولا اتفاق نادر و بی سابقه ای به شمار می آید. با این حال خبرگزاری رسمی کره شمالی به تعداد دقیق افراد زخمی یا کشته شده در این حادثه اشاره ای نکرد اما نوشت: ساختمان مسکونی که به صورت صحیح ساخته نشده بود و مقامات مسؤول هم به شیوه نادرستی برآن نظارت داشتند. خبرگزاری رسمی کره شمالی، 6 روز بعد از بروز این اتفاق، خبر آن را منتشر کرده است. این حادثه ریزش ساختمان در روز سه شنبه گذشته روی داد ولی خبرگزاری رسمی کره شمالی، روز یکشنبه هفته بعد ، خبر آن را منتشر کرده است. براساس گزارش خبرگزاری کره شمالی، عملیات امداد و نجات به پایان رسید و مقامات مسؤول از خانواده های آسیب دیده و ساکنان این مجتمع مسکونی عذرخواهی کردند. شو بو ایل وزیر امنیت ملت یکی از مقاماتی کره شمالی بود که عذرخواهی کرد. یک مقام دولتی کره شمالی هم اعلام کرد: رهبر کره شمالی پس از اطلاع یافتن از این حادثه، طول شب را بیدار بود و از خبرهای حادثه، احساس ناراحتی و درد می کرد. خبرگزاری فرانسه نوشته است: این ساختمان 22 طبقه داشت و حدود 100 خانواده در آن زندگی می کردند. در واقع روحانی به منتقدانی که درون کوپه ها و واگن های قطار نشسته اند و دارند درباره نحوه مقابله با گسترش ارتباطات بحث می کنند یادآوری می کند که خود قطار به سوی بازار پیام در حرکت است و به آن ایستگاه که برسد این محدودیت ها به کار نمی آید. عصر ایران؛ مهرداد خدیر- «کم کم به نقطه ای خواهیم رسید که جایی برای استبداد پیام نباشد.» این سخن رییس جمهور روحانی را می توان فنی ترین بخش از اظهارات او در جشنواره ارتباطات دانست. اما در عین حال سوء تفاهم خیز است چون ممکن است این ذهنیت را ایجاد کند که انگیزه سیاسی در آن مستتر است. اگر چه اقتضای ریاست جمهوری، سیاست مداری و سیاست ورزی و بیان سخنان سیاسی است اما در این عبارت خاص اتفاقا آنچه آقای روحانی گفته صرفا بیان یک واقعیت در علم ارتباطات نهفته است. هر چند که تعبیر پایان « انحصار پیام» درست تر به نظر می رسید. چرا که «استبداد» در مقابل «آزادی» قرار می گیرد حال آن که در اینجا بحث «بازار پیام» و امکان تبادل مطرح است. در سال 1964 مک لوهان در یک پیش بینی ژول ورنی گفته بود 50 سال دیگر عصر الکترونیک فراگیر فرامی رسد. 50 سال پس از آن همین سال 2014 میلادی است که در آن قرار داریم. اما این اتفاق 24 سال پیش و در 1990 رخ داد. همان که مک لوهان پیش بینی کرده بود: «در عصر الکترونیک فراگیر یک سیستم مرکزی عصبی یا اینترنت، تمام اهالی کره زمین را در بر می گیرد و با جا به جایی آنی و مداوم اطلاعات در تمام کره زمین پدیده جهش اطلاعات رخ می دهد. این جهان بزرگ روز به روز کوچک تر خواهد شد. گویی انسان ها در یک قبیله جهانی یا در یک دهکده بزرگ زندگی می کنند. ارتباطات در دهکده جهانی بیشتر حالت میان فردی خواهد شد.» در نیمه اول دهه 90 پخش مستقیم ماهواره ای کل آسیا را پوشش می داد.در سال 94 وب سایت یاهو راه افتاد و با اتصال سامانه های ملی به جهانی عملا دهکده جهانی شکل گرفت. در میانه های همان دهه 90 پیش بینی شد تا 30 سال دیگر پدیده ای به نام «بازار پیام» یا «مسیج بازار» شکل می گیرد. جالب این که در کتب زبان اصلی ارتباطات هم کلمه «بازار» آمده که ریشه فارسی دارد و نه «مارکت». بازار پیام در واقع مرحله بعد از دهکده جهانی است. اکنون روشن تر می شود که رییس جمهور چه می خواهد بگوید. «نقطه ای که کم کم به آن می رسیم که در آن استبداد ( انحصار) پیام نباشد» در واقع همان بازار پیام است که در پی دهکده جهانی رخ می نماید و در واقع آقای روحانی می خواهد بگوید خود را برای عرضه متاع تان در این بازار آماده کنید. بازاری که هم اینک نیز تا اندازه ای به راه افتاده است. منظور از بازار پیام این است که همه می توانند «فرستنده» پیام باشند نه این که فرستندگی در اختیار قلیلی باشد و سهم اکثریت تنها گیرندگی. دکتر محسنیان راد سال ها پیش در برنامه تلویزیونی «تیراژه» در شبکه چهارم سیما می گفت تا چند ده سال دیگر شاهد انقلاب زبانی و هوش مصنوعی خواهیم بود و مشکل زبان در ارتباطات حل خواهد شد و با دستگاه های بسیار کوچک به اندازه تلفن همراه می توان با تلویزیون ارتباط برقرار کرد. این که رییس جمهور می گوید دوران تریبون های یک طرفه تمام شده نیز بیان یک واقعیت از علم ارتباطات است. این که دوران مخاطب دوره ارسطویی که مات و مبهوت گوش فرا می داد یا صرفا گیرنده و مصرف کننده بود تمام می شود و عصر «ارتباط گیر گزینش گر» فرا می رسد یا فرا رسیده است. در بازار پیام مخاطب به مشتری تبدیل می شود و حق انتخاب دارد و با زبان دکتر محسنیان راد در این بازار «حجره ها از عمق بزرگ می شوند نه از دهانه». همان گونه که آدمی از کهکشان ارتباط شفاهی وارد کهکشهان گوتنبرگ ( عصر چاپ و ارتباط نوشتاری) شد و بعد با اختراع رادیو پا به کهکشان مارکونی گذاشت در پی دهکده جهانی نیز بازار پیام شکل می گیرد که به انحصار پایان می دهد و اتفاقا همان گونه که رییس جمهور گفته است می تواند فرصت باشد نه تهدید. در واقع روحانی به منتقدانی که درون کوپه ها و واگن های قطار نشسته اند و دارند درباره نحوه مقابله با گسترش ارتباطات بحث می کنند یادآوری می کند که خود قطار به سوی بازار پیام در حرکت است و به آن ایستگاه که برسد این محدودیت ها به کار نمی آید و باید به فکر چینش غرفه خودشان در این بازار باشند.