گفتار تحلیلی برایان تریسی با این موضوع که (چرا آمریکا فیلسوف بزرگ ندارد ؟)

به قلم : برایان تریسی

"پائولو کوئلیو" زمانی از من پرسید چرا ما در زندگی روزمره از جملات بیل گیتس یا استیو جابر و آنتونی رابینز به عنوان فلاسفه در کتابهایمان بهره می گیریم ؟ و کوشش می کنیم از آنها به عنوان موتور های موفقیت استفاده کنیم اما واقعیت آن است که در پلان اصلی و کلی نگرش فلسفی جا مانده ایم به او گفتم در آمریکا فلاسفه همانند میوه های نارس چیده می شوند . ما افراد هوشمند بسیاری داشته ایم که می توانستند به جایگاه درخوری در عالم فلسفه تبدیل شوند اما متاسفانه آنها خیلی زود اسیر رسانه های فعال می شوند و هیچ وقت نتوانسته اند به میوه ایی رسیده بدل شوند .

برای همین بیشتر فلاسفه آمریکا تبدیل به تئورسین های سیاسی شده اند همانند : ریچارد رورتی ، او می توانست به فیلسوفی بزرگ بدل شود اما فضای عمومی رسانه های آمریکا به او این اجازه را نداد، کتاب "اولویت دموکراسی بر فلسفه" و یا "فلسفه و امید اجتماعی" رورتی را بخوانید شدیدا سیاست زده است وقتی کتاب را به پایان می رسانید می بینید شما با یک فیلسوف مواجه نیستید آنچه گفته شده در حوزه علوم سیاسی و جامعه شناسی است . نمونه دیگر " جان دیویی " است که هیچگاه نتوانست از پوسته سیاست زدگی بیرون بیاید کتابهایی نظیر "فلسفه و سیاست آلمان" و یا "دموکراسی و تعلیم و تربیت" . دیویی هم همانند بسیاری از فلاسفه آمریکا سعی داشت هویت سیاسی آمریکا را برای کشورهای دیگر در قالب واژه های فلسفی توجیه نماید . البته این خود امری ناپسند در جامعه آمریکایی محسوب نمی شود و شاید بتوان گفت مقدس نیز هست اما از دل این معجون فیلسوف بیرون نمی آید . "جرج سانتایانا" ، "ویلیام جیمز" و "جان رولز" هم همینطور ، و یا " آین رند " که کوشش فراوان داشت خود را ادامه ارسطو بنامد هم به شکلی مشمئز کننده درگیر اندیشه های راست محافظه کاران شد . " جودیت باتلر "، " هانا آرنت " و یا " جین بتکه الشتین" نمونه شفاف و عاقبت فلاسفه نارس آمریکایی هستند "جین بتکه الشتین" بیشتر اعتبارش را برای توجیه حمله آمریکا به عراق و افغانستان گذاشت او شدیدا از بوش پسر حمایت کرد آیا از درون یک مدافع جنگ و یورش به کشورهای دیگر می توان یک فیلسوف تمام عیار بیرون کشید ؟ 

در تاریخ آمریکا ، هر قدر هم که بکاوید فلاسفه عمیق و بزرگی پیدا نمی کنید فلاسفه ایی در حد و اندازه " حکیم ارد بزرگ" و یا حتی " دالای لاما " نداشته ایم . جهان غرب در تکنولوژی توانست پیشتاز باشد اما در پرورش فلاسفه ، به همان میزان از شرق عقب هستیم .

به عنوان یک آمریکایی دوست ندارم از نقاط ضعف کشورم صحبت کنم اما باید اعتراف کنم جامعه آمریکایی بدنبال تصمیم گیری های عمیق و پژوهش های دقیق در حوزه علوم انسانی نیست. برخی هستند که با خواندن کتابهای من و یا آنتونی رابینز خود را کارشناس موفقیت و یا حتی بالاتر از آن می نامند . و با تبلیغات رسانه ایی سریع در جامعه آمریکا رشد می کنند من متاسفم که باید بگویم حوزه علوم انسانی در آمریکا و در کل غرب عمیق نیست و با این روند توان عمیق تر شدن هم ندارد . 

انتخابات در آمریکا و درگیری های حزبی و همسویی گسترده رسانه ایی از تحولات سیاسی که نتایج خود را در روند اقتصاد و پول در آینده نشان می دهد باعث شده نوابغ علوم انسانی ما هیچگاه به شخصیتی منسجم و دقیق بدل نشوند .

مترجم : سیده فاطمه حسینی

منبع :

https://t.me/khabariiiii/7794